επιθωράκιος

-α, -ο (AM ἐπιθωράκιος, -ον)

νεοελλ.

ναυτ.

1. αυτός που βρίσκεται πάνω στο θωράκιο

2. φρ. «επιθωράκιος φανός» — φανός που ανάβουν στο θωράκιο τής ακάτου όταν επιβαίνει στο σκάφος ανώτερος αξιωματικός, κν. φανάρι τής κόφας

μσν.-αρχ.

αυτός που φοριέται πάνω από τον θώρακα («ἐπιθωράκιος στολή», Νικ. Χων.).